هداف: دندانپزشکی دیجیتال موج آینده نیست، بلکه هماکنون در حال رخدادن است. این که آیا دندانپزشک از فناوری جدید ً استقبال کند، کیفیت درمان و احتماال آینده او را مشخص میکند؛ به همین دلیل دندانپزشکان و مراکز درمانی، راه گریزی در استفاده و آشنایی با دندانپزشکی دیجیتال ندارند. مطالعه حاضر با هدف بررسی هزینه اثربخشی راهاندازی یک البراتوار دیجیتال دندانپزشکی برای کلینیک دندانپزشکی و در نهایت استفاده از نتایج آن برای تصمیم گیری بهتر نسبت به راهاندازی این بخش انجام شد. مواد و روشها: مطالعه حاضر به صورت مقطعی-تحلیلی با شرکت 10 نفر از تکنسینهای البراتوار دندانپزشکی و فروشگاه تجهیزات دندانپزشکی و همچنین 108 نفر از دندانپزشکان و سایر کارکنان بخش دندانپزشکی چند مرکز نظامی در شهر تهران در سال 1403 انجام شد. در مرحله اول، طرح توجیهی مربوط به یک بخش پروتزی با رویکرد دیجیتال تدوین شد. سپس پرسشنامهای بر اساس مطالعه بوون و همکاران به منظور ارزیابی نظر دندانپزشکان و مسئوالن بخش دندانپزشکی نظر تدوین شد و روایی و پایایی آن توسط 10 نفر از دندانپزشکان عمومی یا متخصص پروتزهای دندانی انجام شد. سپس شرکتکنندگان بعد از مطالعۀ خالصه طرح توجیهی، به سؤاالت پرسشنامه استانداردسازیشده پاسخ دادند. دادهها با استفاده از نرمافزار 27. 0. 01 SPSS و آزمون تی مستقل مورد آنالیز قرار گرفت. قبل از انجام آزمونهای آماری، فرض نرمالیتی توزیع نمره کل توسط آزمون های شاپیرو ویلک و کولموگروف اسمیرنوف مورد بررسی قرار گرفت. یافتهها: در طرح توجیهی تدوینشده هزینه سرمایهگذاری الزم برای راهاندازی یک بخش دیجیتال دندانپزشکی، 10 میلیارد تومان برآورد شد و سپس شاخصهای سودآوری محاسبه گردید که تمام شاخصها مناسب ارزیابی شد )سود و زیان انباشته سال اول تا چهارم به ترتیب بر حسب میلیون لایر، 16096 و 58059 و 140239 و 276621 و همچنین نرخ بازده داخلی 60 درصد و دوره بازگشت سرمایه، 3 سال(. در نظرسنجی انجامشده، شرکتکنندگان نیاز به این بخش را زیاد )76/8 درصد افراد( و استفاده دندانپزشکان از خدمات قابل ارائه در این مرکز را باال پیشبینی کردند )86/4 درصد(. از طرفی، بر اساس دیدگاه شرکتکنندگان، توانایی فنی )65/7 درصد افراد(، توانایی فراهمآوردن محیط الزم )60/9 درصد افراد( و توانایی فراهمآوردن منابع مالی برای سرمایهگذاری اولیه )52/8 درصد افراد( به ترتیب، محدودیتهای موجود در راهاندازی یک بخش دیجیتال دندانپزشکی بودند. نتیجهگیری: با توجه به طرح تدوینشده و بررسی آمار خدمات و سپس محاسبه هزینه درآمد شاخصهای مالی تأسیس چنین مرکزی را مناسب ارزیابی میکنند.

سابقه و هدف: در مطالعات اپیدمیولوژیک بیماریهای پریودنتال و همچنین معاینه و طرح درمان بیماران مبتلا به پریودنتیت از پارامترهای مختلفی که وضعیت نسوج پریودنتال را نشان می دهند، استفاده می شود. شاخص CPITN در ابتدا به منظور تعیین نیازهای درمانی پریودنتال در سطح جوامع ابداع شد. با توجه به اینکه معاینه پریودنشیوم اغلب در مطب های دندانپزشکان مورد غفلت قرار می گیرد و نظر به سهولت استفاده از شاخص CPITN، این شاخص با پارامترهای کلینیکی که در نتیجه ابتلا به بیماریهای پریودنتال بوجود آمده و نیز مبنای طرح درمان قرار می گیرند مقایسه شده تا همبستگی شاخص CPITN با پارامترهای کلینیکی تعیین شود.مواد و روشها: در این مطالعه که از نوع توصیفی- تحلیلی بود، سطح چسبندگی لثه، عمق پاکت، خونریزی لثه بعد از پروب کردن و میزان تحلیل استخوان در 25 بیمار ثبت شد. CPITN با استفاده از پروب WHO612 CPITN و عمق پاکت با استفاده از پروب با فشار ثابت 25 گرم اندازه گیری شد. با استفاده از رادیوگرافی های پری آپیکال میزان تحلیل استخوان بیمار بررسی گردید. همبستگی بین این پارامترها و CPITN بوسیله آزمون Spearman تعیین شد.یافته ها: بیشترین همبستگی بین CPITN و عمق پاکت (r=0.82, P<0.0001) مشاهده گردید. CPITN و عمق پاکت همبستگی مشابهی با میزان تحلیل استخوان و سطح چسبندگی لثه نشان دادند.نتیجه گیری: با توجه به اینکه عمق پاکت یکی ار عوامل مهم در طرح درمان بیمار می باشد و با توجه همبستگی بالای این عامل با CPITN و عمق پاکت با دیگر پارامترهای اندازه گیری شده و با در نظر گرفتن سهولت به کار گرفتن CPITN، استفاده از این شاخص برای تعیین نیازهای درمانی بیماران در کلینیک های دندانپزشکی توصیه می گردد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: وجود دندان های نهفته پدیده شایعی است و در جوامع مختلف، میزان شیوع و توزیع آن تنوع قابل ملاحظه ای دارد. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی دندان های نهفته و الگوی نهفتگی در بیماران مراجعه کننده به کلینیک های منتخب شهر قم انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - مقطعی، 260 رادیوگرافی پانورامیک و اطلاعات ثبت شده مربوط به بیماران مراجعه کننده به 3 کلینیک دندانپزشکی خصوصی در شهر قم (سال 1392) ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آمار توصیفی و آزمون کای دو یا دقیق فیشر انجام شد. سطح معنی داری، کمتر از 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: از بین 260 بیمار، 108 بیمار (41.5%) حداقل یک دندان نهفته داشتند و شایع ترین دندان های نهفته، دندان های مولر سوم به خصوص در ناحیه سمت چپ مندیبل بود. شایع ترین نوع نهفتگی دندان عقل از نظر عمق، نهفتگی نوع B و از نظر زاویه در فک پایین، نهفتگی مزیوانگولار و در فک بالا، نهفتگی ورتیکال بود. شیوع نهفتگی در زنان بیشتر از مردان گزارش شد، که از نظر آماری معنی دار نبود.نتیجه گیری: طبق نتایج این مطالعه، فراوانی دندان های نهفته در بیماران مراجعه کننده به کلینیک های دندانپزشکی در شهر قم نسبتا بالا می باشد که این موضوع، اهمیت انجام غربالگری، تشخیص و درمان به موقع را نشان می دهد.

کنترل رفتار کودک روشی است که توسط آن تیم دندانپزشکی می تواند بطور موثر و کارآمد درمان کودک را انجام دهد و همزمان نگرش مثبت به دندانپزشکی را نیز به او القاء نماید. پیش بینی رفتار کودک در کلینیک دندانپزشکی دندانپزشک را قادر خواهد ساخت تا با اتخاذ شیوه رفتاری مناسب توفیق بیشتری در کنترل رفتاری هر کودک داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر تعیین امکان پیش بینی رفتار کودکان براساس ویژگیهای شخصیتی مادران آنها در مطب دندانپزشکی است. مواد و روش ها: در این پژوهش مقطعی و توصیفی تعداد 104 کودک 6-3 ساله سالم که هیچ سابقه ای از ملاقات با دندانپزشک نداشتند انتخاب و بهمراه مادرانشان در مطالعه شرکت داده شدند. ابتدا شخصیت روانی مادران کودکان با استفاده از پرسشنامه و انجام مصاحبه 20 دقیقه ای با روانپزشک در یکی از چهار گروه 1- نرمال 2- افسرده 3- مضطرب 4- وسواسی و دقیق جای گرفت سپس بدون اطلاع از شخصیت مادران رفتار کودکان با توجه به طبقه بندی Franki در سه جلسه انجام یک درمان ترمیمی مورد ارزیابی قرار گرفت و نهایتاً ارتباط بین شخیصت مادران و نمره رفتاری کودکان با استفاده از آزمون آماری ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: این مطالعه نشان داد که بین میانگین نمرات رفتاری کودکان و نوع شخیصیت مادران آنها فقط در جلسه اول ارتباط وجود دارد و اختلاف بین میانگین رفتاری کودکان مادران نرمال و کودکان مادران وسواسی و دقیق معنی دار می باشد (P=0.02). نتیجه گیری: نوع رفتار کودکان در کلینیک دندانپزشکی فقط در جلسه اول با تیپ شخصیتی مادران در ارتباط است.

زمینه و هدف: آموزش بالینی در دندانپزشکی به علت حجم بالای واحدهای عملی و ابعاد یادگیری مهارتی گسترده آن نیاز به توجه خاصی دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نحوه آموزش و ارزشیابی واحد های عملی پری کلینیک و کلینیک دندانپزشکی کودکان از دیدگاه دانشجویان بخش در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه تهران انجام شد. نفر از دانشجویان دوره 641 تحلیلی – مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی توصیفی که واحدهای بالینی پری کلینیک و کلینیک دندانپزشکی کودکان را در بخش، عمومی دندانپزشکی کودکان دانشگاه علوم پزشکی تهران گذرانده بودند؛ شرکت داشتند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته که روایی و پایایی آن مورد بررسی قرار گرفت؛ استفاده شد. برای آنالیز توصیفی داده ها، ازآماره های توصیفی و برای جنس، آنالیز تحلیلی داده ها برای بررسی تفاوت نظر دانشجویان بر اساس سال تحصیلی. استفاده شد SPSS 22. 0 و سن از مدل رگرسیون چندگانه با استفاده از نرم افزارهای درصد دانشجویان با نحوه ارزیابی مناسب دانشجویان 83 یافته ها: در این مطالعه تنها درصد از دانشجویان میزان تجهیزات 83 در انتهای بخش مخالف داشت. تنها حدود فیزیکی و وسایل و مواد مورد نیاز دانشجو در بخش و لابراتوآر را مناسب ندانستند. در مورد اکثر مهارت ها، دانشجویان از بخش کودکان راضی بوده و قادر به انجام بیشتر مهارت ها به تنهایی بودند. بیشترین مشکل دانشجویان در رابطه با مهارت فضانگهدار (ثابت و متحرک) گزارش شد. سن و جنس دو عامل تاثیر گذار بر نظرات دانشجویان در برخی از موارد مورد سوال بود اما سال تحصیلی به دانشگاه بیشترین عامل تاثیرگذار بر میزان عدم امتناع از انجام مهارتهای مورد نیاز دندانپزشکی در بخش کودکان بود. نتیجه گیری: دانشجویان در مورد نحوه آموزش واحدهای عملی پری کلینیک و کلینیک دندانپزشکی کودکان در مورد اکثر مهارت ها، از آموزش بخش کودکان راضی بوده و، قادر به انجام بیشتر مهارت ها به تنهایی بودند. در مورد مهارتهایی مانند فضانگهدار تهیه بسته های آموزشی می تواند باعث بهبود این مهارت ها گردد.

سابقه و هدف: رضایت بیمار از خدمات دریافتی یکی از مهمترین ارکان سامانه های ارتقای کیفیت کار مراکز آموزشی - درمانی و در نتیجه افزایش جذب بیمار و بهبود روند آموزش عملی دانشجویان می باشد. تا کنون در این دانشکده تحقیقی به منظور بررسی رضایتمندی بیماران انجام نشده لذا این تحقیق با هدف تعیین میزان رضایتمندی از خدمات دندانپزشکی و عوامل مرتبط در بیماران مراجعه کننده به کلینیک های واحد دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران در سال 87 طراحی شد.مواد و روش ها: مطالعه به روش توصیفی - مقطعی انجام گرفت. 1500 بیمار از کلینیک های درمانی دانشکده به نسبت سهم هر کلینیک و با روش نمونه گیری مراجعه مستمرانتخاب شدند و با مصاحبه حضوری میزان رضایت آنان نسبت به خدمات دریافتی بررسی و ثبت شد. رضایت با 13 شاخص از جمله دوری راه، زمان انتظار، طول مدت درمان و .... در یک طیف 3 گزینه ای راضی، نسبتا راضی و ناراضی و بر مبنای رتبه 2 و 1 و 0 سنجیده شد و در جمع رتبه کمتر از  1.3برابر ناراضی، 1.3 تا 2.3 نسبتا راضی و بیشتر از 2.3 به عنوان راضی تلقی گردید و نقش عوامل مرتبط با عدم رضایت با آزمون کای دو مورد قضاوت آماری قرار گرفت.یافته ها: در مجموع 71 درصد مراجعین رضایت کامل، 27.5 درصد رضایت نسبی و  1.5درصد عدم رضایت ابراز کردند و شیوع عدم رضایت در جامعه بین  26.7و 31.3 درصد برآورد شد. بیشترین عدم رضایت مربوط به بخش پروتز متحرک به میزان 64.7 درصد و کمترین آن در بخش جراحی به میزان 13.5 درصد گزارش شد .(p<0.05) بیشترین عامل نارضایتی دوری راه و فضای اتاق انتظار بود در حالی که کمترین عدم رضایت نسبت به رفتار دانشجو، رعایت بهداشت و رفتار استاد بود.نتیجه گیری: میزان رضایتمندی بیماران کلینیک های واحد دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران در حدقابل قبول می باشد اما با توجه به وجود نارضایتی در بیماران، اقدامات لازم برای کاهش این مشکل توصیه می شود.

مقدمه: هدف این مطالعه، بررسی نظرات متخصصین فارغ التحصیل درمان ریشه دانشکده دندانپزشکی مشهد در ارتباط با تدریس جراحی اپیکو در پره کلینیک و کلینیک درمان ریشه دانشکده دندانپزشکی مشهد بود. مواد و روش ها: مطالعه از نوع توصیفی-مقطعی و جامعه آماری شامل تعدادی از متخصصین درمان ریشه بود. معیار ورود این مطالعه، فارغ التحصیلی از این دوره از مشهد و معیار خروج، عدم تکمیل پرسشنامه و یا عدم رضایت برای انتشار نتایج آن بود. پرسشنامه به صورت الکترونیک طراحی شده و توسط کانال ها و گروه ها در شبکه های اجتماعی، همچنین پیامک و ایمیل اطلاع رسانی گردید. گروه های مورد بررسی در این مطالعه شامل: ورودی های قبل از سال 1390، ورودی های 1390 تا 1395 و ورودی های 1395 تا 1400 بود. یافته ها: در این مطالعه 61 نفر (31 زن، 30 مرد) با میانگین سنی 42/11±, 48/41 سال شرکت کردند. 20 نفر (8/32 درصد) بیان داشتند که در دوره رزیدنتی، آموزش های لازم را درجراحی اپیکو دیده اند؛ 6 نفر (8/9 درصد) اذعان نمودند که در پره کلینیک آمادگی لازم را جهت جراحی اپیکو در کلینیک کسب کرده اند. از نظر 23 درصد از ایشان آموزش جراحی پری اپیکال در پره کلینیک خوب بوده ولی کافی نیست. فقط 22 نفر (1/36 درصد) جراحی را انجام می دهند. بین فارغ التحصیلان قبل 1390 با بعد آن در کسب آموزش ها و آمادگی های لازم جهت جراحی اپیکو تفاوت معنی داری وجود داشت. همچنین فارغ التحصیلان سالهای 1395 و 1400 اعتماد به نفس بالاتری داشتند. نتیجه گیری: آموزش جراحی اپیکو در پره کلینیک دانشکده دندانپزشکی، به طور معنی داری باعث آمادگی فارغ التحصیلان سال های 1395 تا 1400 در این زمینه شده است.

مقدمه: برای ارزیابی خدمات بهداشتی و درمانی، دستیابی و توجه به نقطه نظر بیماران ضروری است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی رضایتمندی گیرندگان خدمت از کلینیک تخصصی دندانپزشکی خاتم الانبیاء وابسته به دانشگاه علوم پزشکی یزد و برخی عوامل مرتبط با آن بود.روش بررسی: این مطالعه یک مطالعه توصیفی –مقطعی بود که بر روی 1380 نفر ازگیرندگان خدمات دندانپزشکی از کلینیک دندانپزشکی خاتم الانبیا که بصورت اتفاقی انتخاب شده بودند با روش مصاحبه تلفنی انجام شد. پرسشنامه شامل: سوالاتی درباره مشخصات فردی و برخی دیدگاه های بیماران در مورد دندانپزشکی، عوامل مربوط به کلینیک، درمان انجام شده، درمانگر و کادر درمانی بود. یافته ها با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمره رضایتمندی بیماران در این مطالعه 3±0.2 از 4 بود. بالاترین رضایتمندی از نصب تابلوهای راهنما (99.6 %) و رعایت بهداشت و کنترل عفونت (99.5%) و بیشترین نارضایتی از وضعیت پارکینگ (96%) و هزینه درمان (21.1%) عنوان شد. %90.2 از افراد مورد بررسی اظهار نمودند که در صورت نیاز به درمان در آینده، مجددا به این مرکز مراجعه خواهند نمود.نتیجه گیری: رضایتمندی مراجعین به کلینیک تقریبا کامل بود.نارضایتی در رابطه با پارکینگ و نیز بالا بودن تعرفه برخی درمانها از دیدگاه بعضی از بیماران، با توجه مسوولین مربوطه در دانشگاه و استان وفعالیت بیشتر سازمان های بیمه گر در زمینه خدمات دندانپزشکی قابل اصلاح می باشد.